πάνθυος

-ον, Α

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται ή είναι αφιερωμένος σε θυσίες («πάνθυον ἔτος», επιγρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < παν-* + θύος «θυσία, προσφορά»].